Kilka miesięcy temu po otrzymaniu diagnozy potwierdzającej moje obawy stworzyłam tego bloga, jednak szalona codzienność nie pozwoliła regularnie pisać. Minął prawie rok i czuję, że potrzebuję wrócić do blogowania. Bo ja też potrzebuję terapii i chcę mieć możliwość żeby napisać o tym co mnie otacza, o swoich radościach i smutkach.
Nie będzie to profesjonalny blog, z wyszukaną grafiką, indywidualnym szablonem - nie potrafię tego zrobić. Ten blog to rodzaj pamiętnika. To zapiski matki, która na nowo odkrywa świat ze swoim synem, u którego zdiagnozowano Zespół Aspergera. Witajcie w naszym świecie :)
Oby tylko starczyło mi czasu...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz